Bijgewerkt op 25 augustus, 2022
Het Drepung klooster is net als het Sera Klooster en het Ganden klooster één van de drie gelug-kloosters in Tibet, deze worden ook wel ‘Three Great Monasteries’ genoemd. Het Drepung klooster is het grootste klooster van de drie, het was ooit het grootste klooster van alle religies wereldwijd.
Drepung klooster
Volgens de Tibetanen is het Drepung klooster het belangrijkste klooster in Tibet. Het hele klooster heeft een oppervlakte van 250.000 vierkante meter en in de hoogtijdagen huisveste het klooster makkelijk 7.000 monniken. Door de grote van het klooster zie je het in de verte al opdoemen als een grote berg rijst. De naam Drepung betekent in het Tibetaans dan ook ‘Collecting Rice’.
De bouw van het klooster
Het klooster werd in 1416 gebouwd onder leiding van Jamyang Chöje. Dit was een leerling van de oprichter van de gelug-universiteiten;Tsongkhapa. Het was in die tijd de belangrijkste tempel voor de Dalai Lama’s. De derde Dalai Lama werd in 1546 als eerste ‘Living Buddha’ in de tempel welkom geheten. Het is gebouwd op de Gambo Utse berg, 5 kilometer buiten Lhasa.
In zijn hoogtij dagen telde het Drepung klooster vele monniken en pelgrims. Het Drepung klooster is vaak beschadigd geweest door onder andere de koningen van Tsang en de Mongolen. Gelukkig is het tijdens de Culturele Revolutie gespaard gebleven door het Rode Leger. Door de invasie van China in 1959 zijn dit er nog maar een paar honderd.
India
De bouwwerken van het Drepung klooster zijn voor de reizigers vandaag de dag nog steeds te bezoeken. Hoewel er nog wel monniken in het klooster zijn, zijn de lessen, net als die van het Ganden klooster voortgezet in India. Het land waar deze nieuwe complexen staan is door minister-president Jawaharlal Nehru van India ter beschikking gesteld aan de Tibetaanse gemeenschap.
Een bezoek aan het Drepung klooster is een lust voor het oog. Je waant je even in de jaren van de Dalai Lama’s en de rustige en mystieke omgeving hebben een betoverde invloed. Je vraagt je af hoe het kan dat zo’n bouwwerk in die tijd is neer gezet.
Het leukste is om aan het eind van de middag de discussie te volgen tussen de monniken. Ze zitten op een plein en discussiëren in Tibetaanse stijl. Iets wat meer op ruzie maken lijkt dan op discussiëren. Ze gebruiken namelijk veel handklappen en gebaren.