Hello again from Langkawi
Hello again from Langkawi! Ondertussen hebben we de koele theeplantages in de Cameron Highlands verruild voor de stranden van Langkawi. En het is prima vertoeven hier 🙂
Theeplantages in Maleisië
De laatste dag in de Cameron Highlands hebben we besteed door met onze brommer naar verschillende theeplantages te rijden. We besloten naar het Boh Tea Centre te rijden. Een theefabriek midden in de bergen waar naar je onderweg schitterende uitzichten hebt. Na lang zoeken vonden we eindelijk de juiste afslag. Dat is sowieso een aandachtspuntje bij de Cameron Highlands. Omdat veel toeristen een tour boeken doen ze hier niet aan verkeersborden. De eerste dag hebben we een halve dag rondgereden zonder precies te weten waar. En dat is niet omdat ik slecht ben met wegenkaarten…
Georgetown & Penang
De weg naar het Boh Tea Centre was gelukkig wel heel erg indrukwekkend. Het was een weggetje met zo’n 150 S-bochten dat je slingerend van het ene uitzicht naar het andere uitzicht bracht uitkijkend over bizar groene theeplantages. Eenmaal boven was er helaas niemand die ons door de theefabriek kon rondleiden, of ze hadden er geen zin in, maar dat mocht de pret niet drukken.
De volgende dag vertrokken we om 7:00 uur met de minivan naar Georgetown op Penang. Hier keken we erg naar uit omdat we veel goede verhalen hadden gehoord van andere reizigers. Uiteraard kwam de minivan niet om 7:00 uur maar om 7:30 uur. Na al die jaren reizen in Azië stel je je daar een beetje op in maar het blijft toch bijzonder 🙂 De minivan kwam met goed nieuws en met slecht nieuws. Het goede nieuws was dat we de enige 2 waren in de minivan. Dat heb ik in Azië werkelijk nog nooit meegemaakt. Normaal is het motto voor al het vervoer in Azië; ‘vol is nog lang niet vol, er kunnen er nog wel een paar op het dak’.
Prive Minivan
Maar deze keer hadden we dus een privé minivan! Het slechte nieuws was dat de benzinekosten voor de rit duurder waren dan de kaartjes die wij hadden betaald en de chauffeur blijkbaar zo chagrijnig was dat hij met mach 2,5 naar Georgetown reed. En dat maakt een minivan niet bepaald comfortabel. We zaten op de voorste bank naast elkaar maar na een half uur rijden was ik ‘overgestuiterd’ naar de achterste bank zonder dat ik daar zelf enige inspraak in had. Emma had daar overigens geen moeite mee, die lag na 5 minuten uiteraard al te slapen. Zodra zij het woord ‘horizontaal’ hoort gaan haar ogen dicht. Bijzonder talentvol 🙂
Na een vrij intense rit kwamen we gelukkig wel heelhuids aan in Georgetown. We sliepen hier in The Frame Guesthouse. Een industrieel, minimalistisch ingericht hostel wat net nieuw is. De stijl was heel bijzonder met betonnen vloeren en onafgewerkte muren. Normaal gesproken niet mijn stijl maar het was erg mooi met hele vriendelijke medewerkers. We hadden het hostel van te voren geboekt via booking.com omdat het we hoorde dat het erg druk was in Georgetown. Bij de recensies stond een recensie van John uit Nederland met de woorden; ‘aardige mensen maar het hostel was nog niet af. Geen vloerbedekking en de muren waren niet behangen’. Ik denk dat John niet bekend is met een industriële inrichting.
Artistieke stad
Georgetown is in één woord geweldig. Een van de leukste steden in Azië waar ik ben geweest. Het is ontzettend sfeervol met kleine cafeetjes, bars en restaurantjes, er zijn veel mooie tempels te zien en de kunst die ze hier op huizen en muren hebben gemaakt is heel erg indrukwekkend. Little India is ’s avonds een groot feest met heerlijk eten en de straat waar wij sliepen (Lebuh Chulia) werd ’s avonds verlicht met lampionnen terwijl we overal heerlijk local eten konden halen in een van de foodstalls. Normaal hebben ze in Azië bijna overal dezelfde dingen te koop, of dat nu souvenirs zijn of eten… In Georgetown heeft elke winkel, restaurant of café een eigen (artistieke) stijl wat de stad heel erg leuk maakt. Het is daarnaast niet heel erg groot waardoor je in twee dagen de stad lopend kunt verkennen.
Na twee dagen was het weer tijd om te gaan en verlieten Georgetown voor Langkawi. We gingen met de ferry. Geen normale ferry maar de Super Fast Ferry dus dat beloofd wat. Bij de haven stond een boordje met het reisschema van de boot. Er stond op;
depart; harbour
arrival; harbour
Een kort maar krachtig reisschema. Wellicht een beetje overbodig aangezien een boot bijna altijd vertrekt en aankomt in een haven. De reis had iets spannender geworden als er bij arrival iets anders dan ‘harbour’ had gestaan en de ferry halverwege de reis had veranderd in een hovercraft om zijn weg te vervolgen over land. Maar helaas leven we niet in de wereld van de Thunderbirds en kwamen we inderdaad, of gelukkig, aan in de haven.
Super fast Ferry
De Super Fast Ferry was inderdaad een Super Fast Ferry, en tevens een Super gehorige. Tijdens de bootreis heb ik me meerdere keren afgevraagd of Maleisië ook geen proeven doet met langsafstand raketten en we niet per ongeluk in de verkeerde ‘boot’ waren gestapt om vervolgens op te stijgen i.p.v. te gaan varen. Tijdens het boarden van de boot was het uiteraard weer chaos aangezien de medewerker zei dat je overal mocht gaan zitten. Maar bij de ingang van de boot hing een boordje waarop stond dat je moest gaan zitten op het stoelnummer van je boardingticket en je boardingticket moest je inleveren bij de gate waardoor niemand wist wat zijn of haar stoelnummer was. Kortom, een hoop gezellige mensen met te veel tassen die te vroeg op waren gestaan en in een hele kleine en vooral warme ruimte op zoek waren naar een stoel. Garantie voor succes 🙂
In de boot zat een vrouw voor ons die in 20 minuten meer foto’s heeft gemaakt dan ik in m’n hele reis bij elkaar. Het is bijzonder om te zien hoeveel foto’s je kan maken van hetzelfde uitzicht maar met verschillende gezichtsuitdrukkingen. Verder draaide er in de boot ook een film waar een hele hoop zinkende boten in voorkwamen. Dat geeft je wel een geruststellend gevoel in de Super Fast Ferry.
De eerste dag in Langkawi hebben we vooral aan het strand gelegen en het stadje een beetje verkent. We slapen in Pantai Cenang aan een gezellig strand. We gaan nu op zoek naar ontbijt en een brommer. Volgende keer meer over Langkawi.