Backpackers zweren erbij. De dormitories, dorms, gedeelde slaapzaal.. geef het een naam. Je ontkomt er bijna niet aan als je in hostels verblijft. Ook ik slaap altijd in hostels op reis. Natuurlijk pak ik wel eens een hotel na een lange, slopende reis. Maar het zijn vooral de hostels die mijn interesse wekken. Het is er vaak gezellig, goedkoop, de sfeer is goed. Eigenlijk is alles er goed. Op één ding na; de dorms. Hoe fijn een hostel ook is, een dorm is niet (meer) voor me weggelegd. Ik heb mijn slaap hard nodig. En helaas is dat niet altijd mogelijk in een dorm. Vandaag vertel ik daarom mijn redenen om vooral NIET op een dorm te slapen.

1. Snurkende, luide, ‘romantische’, asociale en dove ‘roomies’

Als er één ding is waar ik een absolute hekel aan heb is het wel aan mensen die geluid produceren op het moment dat ik wil slapen. Leuk hoor, gezellig met z’n allen op één kamer, maar dat geluid. De één snurkt, de ander besluit om 3:00 uur ’s nachtsmet zijn moeder te Facetimen, de volgende komt dronken om 4:00 uur ‘rustig’ de kamer sluipen niet wetende dat hij al 10x je dekens heeft meegetrokken terwijl een stelletje 2 bedden verder ‘stiekem’ de liefde bedrijft en denken dat mensen het niet horen. Nope, niks voor mij 🙂

2. De early birds

Je kent ze wel. Die backpackers die elke dag bij zonsopkomst naast hun bed staan om er weer een volle dag op uit te trekken met hun afritsbroeken, bergschoenen en veldflesjes. Helemaal prima, maar niet om 5:30 uur! En echt rustig opstaan is er ook niet bij want vaak denken ze dat de hele kamer wel wakker wil worden om 5:00 uur. Het irritante is dat je ze waarschijnlijk ook tegen komt bij die tour die je hebt geboekt om de Gunung Rinjani te beklimmen. Als jij daar in je versleten Vans staat zijn die bergschoenen ineens wel handig.

Ik heb liever een prive kamer. Zeker met zo’n uitzicht 😉

3. De hygiëne is niet altijd wat je er van hoopt

Bedden worden niet altijd verschoond in dorms. Dit is omdat er meerdere mensen slapen en die checken op verschillende momenten in of uit. Ik heb wel eens in bedden geslapen waarvan je in Nederland zou denken; ‘hell no’. Maarja Azië is Azië dus ga je maar liggen. Maar echt schoon is het zeker niet. Als je je voorganger ruikt zodra je je hoofd neer legt lig je toch iets minder comfortabel dan in een lekker schoon bedje.

4. Je komt er geen locals tegen

Vaak zeggen mesen; ‘In hostels heb ik zulke leuke locals leren kennen’. Hier ben ik het niet helemaal mee eens. Ik leer meer locals kennen op straat, in restaurantjes of in B&B’s en kleine hotelletjes die door een familie worden gerund. In een dorm  in Vietnam heb ik nog nooit een Vietnamees leren kennen. Het personeel is vaak wel local, maar soms werken er ook gewoon andere backpackers. Een hostel, of dorm, is een prima plek om andere reisgenootjes te leren kennen, maar locals? Nee niet echt.

5. De heerlijke lucht van zweetsokken

Na een lange reis kom je eindelijk bij je hostel aan en zodra de medewerker de deur van de dorm opent komt er een lucht tegemoet die je doet denken aan die keer dat je je sporttas na 3 weken opende. Geen fijne omgeving om in te slapen. Je probeert er het beste van te maken door nog wat deo in de kamer los te laten, maar het kwaad is al geschied. Die geur komt voort uit 10 zwetende backpackers die na een dag zweten in de zon denken; ‘Douchen? Neuh.. gisteren nog gegaan’, in combinatie met sokken en onderbroeken die over het bedrandje hangen en al 3 weken geen wasmiddel hebben gezien.

Waar slaap ik dan?

Slaap ik dan alleen in hotels? Of op straat? Nee zo erg is het niet. Sterker nog; ik slaap altijd in hostels, maar dan wel op privekamers. Ik vind de sfeer in de meeste hostels (niet altijd) erg gezellig. ’s avonds zit je met z’n alle in de gezamenlijke ruimte om verhalen uit te wisselen. Je leer mensen kennen uit de hele wereld. Maar ik vind het heerlijk dat ik die avond op m’n eigen kamer kan slapen in plaats van ’s ochtends wakker te worden gemaakt door pratende roomies.

Ik heb mijn deel in dorms wel gezien, maar misschien word ik gewoon te oud voor de dorms 🙂