Ik schrijf dit verhaal in de bus van Monteverde naar San Juan del Sur in Nicaragua. Het is maar goed dat er computers bestaan want als ik iedereen deze aantekeningen had moeten sturen hadden jullie eerst een cursus hiërogliefen moeten volgen.

We zijn ondertussen in Granada, een van de leukste steden waar ik in lange tijd ben geweest. Natuurlijk neem ik jullie eerst mee naar onze avonturen in Costa Rica!

Beach life Puerto Viejo

In Puerto Viejo besloten we vooral zo min mogelijk te doen. Reizen is natuurlijk ontzettend hard werken… en daarvan moeten we wel even bij komen. We hadden immers net 3 dagen aan het strand van Bocas del Toro gezeten.

Nadat we onze was hadden laten doen, wat wel echt heel hard nodig was, hebben we een fiets gehuurd en zijn we langs de kust op zoek gegaan naar mooie strandjes. En die vind je hier genoeg. Je kan van Costa Rica vinden wat je vindt, maar de natuur is hier zo indrukwekkend mooi. Het is alsof je in een grote jungle loopt met hier en daar stranden of een stadje.

Life in Knettah Rica

Rustig maar moeders en schoonmoeders, we zitten niet aan de drugs in Costa Rica. Als we dat hadden gewild had Puerto Viejo wel een goede uitvalsbasis geweest want het werd met enige regelmaat aangeboden. Dat was ook meteen een beetje de downside van Puerto Viejo. Het is een gezellig stadje met indrukwekkende stranden, maar zo ontzettend toeristisch en gevuld met ‘Westerlingen’ en Westers georiënteerde restaurants, supermarkten, tours etc. dat het lijkt alsof je in Europa bent. En daarvoor zijn we niet naar de andere kant van de wereld gevlogen 🙂

We besloten daarom Puerto Viejo achter ons te laten en door te reizen naar Fortuna, of La Fortuna, waar de Arenal vulkaan ligt. Een van de bekendste bezienswaardigheden van Cost Rica. Het plan was eigenlijk om nog naar Manuel Antonio te gaan, een nationaal park aan de andere kant van het land, maar dat zou ons te veel tijd en geld kosten.

Sid, the crazy German girl

Arenal is een van de 120 vulkanen in Costa Rica, waarvan er maar 7 actief zijn. Deze vulkaan stond hoog op m’n lijstje omdat de natuur en wildlife hier ontzettend mooi zou moeten zijn. De 6-uur-durende rit van Puerto Viejo naar Arenal verliep prima – op een Duitse medepassagier met ogen net als Sid van Ice Age, het energieniveau van een kerncentrale en het communicatieve vermogen van een 4 jarig kind met spraakgebrek –  na. En dat is geen fijne combinatie. Ze was alleen geen 4, en ze heette waarschijnlijk ook geen Sid. Maar je kunt niet alles hebben 🙂

Onderweg merkte we al dat het weer wat slechter werd, met meer bewolking. Bij aankomst in La Fortuna was het weer helaas niet veel beter. Zie ons uitzicht.

Regen, heel veel regen in Costa Rica

Wie denkt dat het in Nederland veel regent is nog nooit in La Fortuna geweest. We hebben er het beste van proberen te maken, maar het heeft hier 2 dagen non-stop geregend. Zonder overdrijven, of wegdrijven; in de 48 uur dat we hier geweest zijn, heeft het 47,5 uur geregend. Of laat ik positief blijven, het is een half uur droog geweest 🙂

Na aankomst hebben we een poging gedaan om het stadje te verkennen wat neerkwam op een soort ‘dakken-dans’ aangezien we van dakje naar dakje moesten rennen om niet compleet nat te regenen. Ik ben geen natuurkundige, maar het lijkt alsof de druppels hier ook groter zijn. Alsof er iemand op het dak staat met doorzichtige waterballonnen die hij zo hard mogelijk in je gezicht probeert te gooien. Eikel.

Toch naar de Arenal vulkaan

Gelukkig zijn Emma en ik totaal niet eigenwijs en gingen we geheel tegen beter weten in toch naar de Arenal vulkaan om een glimp op te kunnen vangen van deze machtige berg. Na 3 minuten bergopwaarts wisten we natuurlijk al lang dat we die dag geen vulkaan zouden zien tenzij we ergens werkend WiFi zouden vinden en konden Googlen op; ‘hoe ziet de Arenal vulkaan er uit als er 1.000 liter water per seconde op je hoofd valt’. Het regende zo hard dat de politie was ingeruild voor de kustwacht (grapje).

Ons hostel had een ‘free shuttle’ die gasten voor $15 per persoon (vreemd) op vaste tijden een rondje maakte langs de bekendste bezienswaardigheden van de Arenal vulkaan. We besloten eerst uit te stappen bij de Fortuna Waterval want het enige dat wel zichtbaar is (en indrukwekkend) met deze regen is een waterval!

Oppersmurfen van de Kuk Kuks Clan

Na de waterval besloten we het gure weer toch te trotseren en naar Arenal Volcano National Park te gaan. Hier konden we kiezen om een hike te maken in het park voor $12 per persoon, of de gratis Jungle Trail waar we net zo veel, of weinig in dit geval, zouden zien. Wij zijn natuurlijk échte Nederlanders en besloten de gratis wandeling te maken.

Gewapend met onze pocho, liepen we als een soort rode (Ties) en gele (Emma) Oppersmurfen van de Kuk Kuks Clan door het park. Natuurlijk hebben we geen vulkaan gezien, sterker nog, ik heb werkelijk geen idee waar de vulkaan lag. Net als bij Mount Fuji, waar bleek dat we al een half uur foto’s stonden te maken van wolken omdat we dachten ‘iets’ van een topje te zien totdat een Japanner zei; ‘Fuji other side’.

Natuur is altijd goed

Het was natuurlijk niet helemaal zo slecht als ik hier doe voorkomen. De natuur bij de vulkaan, waar die ook moge staan, is wel ontzettend indrukwekkend. De groene velden, de grote bossen, wilde dieren (je ziet hier meer dan in een dagje dierentuin) en het meer (Lake Arenal) zorgde er voor dat ondanks de regen het een prima dag was. Als je van natuur houdt, wandelen niet erg vind en in een goed gestructureerd land wil reizen, is Costa Rica absoluut de moeite waard.

Op naar Monteverde

Hoe mooi de natuur bij Arenal ook was, als je 2 dagen van de straat regent ben je het snel zat. Heel gek is die regen natuurlijk ook niet met zo veel bergen om je heen. Onze gids/kapitein (daarover later meer) vertelde ook dat het hier 26 uur per dag regent 🙂 Daarom besloten we naar Monteverde te gaan waar we het Monteverde Cloud Forest wilde bezoeken.

Helaas waren de weerberichten voor Monteverde niet heel veel beter. In de hele noordelijke regio van Costa Rica zou het de komende paar dagen blijven regenen. En hard ook. En daar hadden we niet zo heel veel zin in. We besloten daarom om 1 dag in Monteverde te blijven en de volgende dag direct door te reizen naar Nicaragua, waar het op dat moment 35 graden en kurkdroog was 🙂

Bus-boat-bus rit

Arenal ligt bij Lake Arenal. Voor degene die dat niet kennen volgt nu een stukje onderwijs 🙂

Lake Arenal is een kunstmatig aangelegd meer, een van de grootste in Midden-Amerika en het grootste meer in Costa Rica. Dit meer is aangelegd om locals te beschermen. In 1986 barstte Arenal namelijk uit met meer dan 40 doden en compleet verwoeste dorpen als gevolg. De regering besloot daarom de dorpen te verhuizen, de vallei onder te laten lopen en zo Lake Arenal in het leven te roepen. Daarnaast zorgt dit meer voor 25% van alle elektriciteit in Costa Rica. Een belangrijk meer dus.

Het nadeel van dit meer is dat alle wegen ook onder water liggen. Monteverde ligt hemelsbreed maar 20 kilometer verder, maar met de bus doe je er 6 uur over omdat je om het meer heen moet. Maar daar hebben ze gelukkig wat op gevonden. Je kunt met de bus-boat-bus ’tour’ (het is meer transport dan een tour) naar Monteverde. Dit kost $25, maar scheelt ook de helft in reistijd. Daarnaast vaar je over het meer waardoor je een schitterend uitzicht hebt op de Arenal vulkaan en andere omliggende vulkanen. Mits je goed weer hebt natuurlijk, want wij zagen niet zo veel 🙂 Hoewel we meer van de vulkaan zagen dan de dagen er voor!

Opklaringen in Monteverde

Eenmaal aangekomen in Monteverde was het weer een stuk beter. We verbleven in het stadje Santa Elena, de toegangspoort tot het Cloud Forest. Een gezellig stadje, waar best veel te doen is. Toch komen veel reizigers hier voor het Cloud Forest en reizen ze daarna gelijk weer door. Wij dus ook.

We kwamen rond 12 uur aan, maar de volgende bus zou pas om 13:30 uur gaan, dus besloten we voor $10 een taxi te nemen waardoor we onszelf iets meer tijd in het Cloud Forest ‘kochten’ aangezien het om 16:00 uur dicht gaat.

Afrits-broek-paradise

Bij aankomst werd wel duidelijk dat hier veel wandelfanaten komen. Hele groepen bejaardentehuizen stapte uit bussen gewapend met bergschoenen á 25 kilo per schoen, afritsbroeken met 20 ritsen per pijp en regenjassen die wij bij Arenal goed konden gebruiken. 

Wij kwamen aangelopen met witte Vans, in een spijkerbroek en met 2 poncho’s die zo veel regen hadden gezien dat het ook wetsuits hadden kunnen zijn.

Het Cloud Forest is gelukkig wel heel erg mooi. Zoals de naam al doet vermoeden hangt dit bos altijd in de wolken door de redelijk hoge ligging. Daardoor loop je door een soort spookbos waar niet alleen altijd mist hang, maar waar ook alles super groen is. Als je geluk hebt kun je op de top beide kusten van Costa Rica zien. Dat geluk hadden wij helaas niet, maar daar hebben we geen moment mee gezeten. Het bos is namelijk onwijs mooi! En, ondanks de vele bussen, zijn we onderweg 3 mensen tegen gekomen. Heerlijk rustig.

Na het Cloud Forest besloten we niet de bus terug te nemen, maar naar het hostel te lopen om nog even van de omgeving te genieten. Santa Elana ligt namelijk in een prachtige omgeving. En heel af en toe verdwenen de wolken waardoor je kon zien hoe mooi de regio is.

Volgende keer onze avonturen in Nicaragua, ik ben al 2 uur bezig om dit verhaal up te loaden aangezien het internet hier zo achterlijk traag is. En dat is niet goed voor m’n hart 🙂

Adios!