Ik moet eerlijk toegeven dat Maafushi niet helemaal voldeed aan mijn verwachtingen van de Malediven. Het water was extreem helder en blauw, het weer was goed en de mensen waren aardig. Maar het was het niet tropische eiland dat ik had verwacht.

Maafushi is een klein eiland en zeker niet te vergelijken met een resort. Je hebt hier een aantal hotels, hostels en guesthouses en voor de rest wat restaurants en huizen van locals (en de gevangenis uiteraard). Je komt aan in een haventje zonder stranden. Dat was wel het laatste wat ik had verwacht.. Gelukkig kwam daar snel verandering in.

Bikini Beach op Maafushi

Er zijn op Maafushi twee stranden waarvan Bikini Beach het toeristen strand is. Dit omdat de vrouwelijke toeristen (en mannen als ze dat willen) alleen hier in bikini mogen zwemmen en rondlopen. Op de rest van het eiland mag dat niet (korte broek mag wel).

Bij het andere strand mag wel gezwommen worden maar niet in bikini. Gelukkig had ik mijne thuis gelaten. Nadat we een heerlijk ontbijt kregen wilde we graag Bikini Beach zien. Aan het einde van het eilandje stond er een schutting van hout/bamboe wat een beetje kil aan deed.<

Maar, en nu komt het.. toen we door de opening van de schutting liepen lag daar Bikini Beach. Het strand was inderdaad wit maar de zee is het meest indrukwekkend. Het blauwig/turquoise water is kristal helder, het koraal zie je vanaf het strand liggen en je kijkt makkelijk zo’n 15 tot 20 meter onder water. De eerste dag deden we hier dan ook niet meer dan chillen aan het strand, zwemmen en kokosnoten leegslurpen en de rest van het eiland verkennen.

Klein eiland

Wat direct opviel is dat iedereen hier een scooter heeft, wat op zich wel bijzonder is aangezien je in 15 minuten het hele eiland rondwandelt. Daarnaast hebben ze 2 vrachtwagens waarvan ik me nog steeds af vraag wat die hier doen.

Ze hebben ook 2 tankwagens die als mobiel benzinestation fungeren. Het eiland is 1,2 kilometer lang en 250 meter breed maar ze hoeven hier niet naar een tankstation te rijden. Het tankstation komt namelijk gewoon naar jou toe.

Daarnaast kun je in de Malediven geen alcohol kopen en/of nuttigen, behalve op de resorts wat meestal privé eilanden zijn. Om toeristen (lees Russen) toch tegemoet te komen ligt er een soort party boot voor de kust waar je wel alcohol kunt kopen. Aangezien de boot op zee ligt, ligt deze technisch gezien niet in de Malediven… een bijzondere constructie vind ik. In 6 dagen heb ik ook niemand op de boot gezien.

Turtle Reef

De volgende dag hebben we een tour geboekt waar we gingen snorkelen bij Turtle Reef, dolfijnen spotten (als je geluk had) en naar een zandbank. Blijkbaar was het onze geluksdag want deze tour komt met afstand op 1 in mijn ‘Snorkel Tour’ Top 5. De dag begon met stralend weer.

Eenmaal in de boot hadden we 2 super aardige gidsen en slechts 2 andere mensen op de boot. Na 20 minuten varen kwamen we gelijk al dolfijnen tegen. Niet een klein groepje maar minimaal 50 dolfijnen. De dag begon dus goed. En die werd alleen maar beter nadat we het ene na het andere tropische eiland voorbij zagen komen terwijl onze boot over het bizar heldere water voer.

Soms kwamen we ongelooflijk blauw water tegen, in combinatie met het kristal heldere water (als de boot stil lag kon ik makkelijk 25 meter diep kijken) leek het alsof je in een heel groot aquarium was. Overal waar ik in het water keek zag ik koraalriffen liggen en vissen zwemmen.

Kleurrijk, helder .. prachtig!

Eenmaal bij het Turtle Reef mochten we eindelijk het water in en dat was een grote droom. Het koraal is hier zo ontzettend kleurrijk en groot, het water is zo bizar helder en er zwemmen zo veel vissen dat het bijna onwerkelijk lijkt en er elk moment iemand in je arm knijpt en zegt; ‘haha grapje, natuurlijk is dit niet echt!’.

Maar dat was het wel 🙂 Er zwommen schildpadden, mantaroggen, tropische vissen… Het is bijna niet te beschrijven. Als je wilt duiken of snorkelen is de Malediven the place to be, zonder enige twijfel! Ik probeerde met al mijn macht de schildpadden te filmen met GoPro.

Nu kan ik redelijk zwemmen en duiken maar toen ik hevig trappelend, blauw aangelopen met m’n laatste beetje zuurstof zo ver mogelijk dook naar een schildpad kwam onze gids vrolijk voorbij zwemmen om nog een meter of 10 dieper te duiken… Die had dat duidelijk vaker gedaan 🙂

De zandbank?!

Ze hebben ons bijna uit het water moeten trekken om naar de volgende spot te gaan; de zandbank. De gids vertelde nog dat als we geluk hadden, we onderweg meer dolfijnen zouden zien. Blijkbaar hoorde die dolfijnen dat ook want nog geen 5 minuten later lagen we in het water met dolfijnen.

Ze zwommen werkelijk overal. Helaas hadden de dolfijnen andere afspraken staan en verdwenen ze weer. En hoe hard ik ook zwom, dolfijnen zijn toch net iets sneller. We dachten dat onze dag niet meer beter kon totdat we bij de zandbank aankwamen.

Ik heb de hele terug reis zitten bedenken hoe ik dat hier moet verwoorden maar het enige waar ik op kon komen wat het enigszins rechtvaardigt is; WOOOOW. Ik heb heel wat tropische stranden en eilanden gezien (zonder op te scheppen) maar de Malediven herbergt by far de mooiste eilanden die ik ooit heb gezien.

Ik kan nog 23 pagina’s volschrijven maar check de foto’s hieronder en je weet genoeg. Moe maar voldoen kwamen we terug in Maafushi en hebben we direct een tour geboekt naar een van de resorts in de Malediven. Might as well spend the money while we are here! 🙂

Noodweer in de Malediven

De tour hadden we geboekt voor zondag. Nu heb ik in 7 weken geen druppel regen gezien, totdat we die tour boekte. De duurste tot nu toe 🙂 Toen we ’s ochtends wakker werden was het noodweer. Onweer, wind en regen. Niet echt het weer wat je wilt hebben als je naar een resort gaat op een tropisch eiland.

Na lang het weer te checken en navragen bij locals bleek dat het de komende 2 tot 3 dagen zo slecht zou blijven. We hebben de zondag gevuld met lezen, tussen de buien door rondlopen en in restaurantjes chillen. In de restaurants hebben ze hier overigens een iets andere manier van werken dan wij gewent zijn.

Nog tijdens het eten brengen ze al de rekening, ook als je nog iets wilt drinken. En als ze de rekening nog niet hebben gebracht vragen ze, terwijl je net je laatste hap wegslikt, of je klaar bent met eten. Zodra je antwoord met ‘ja’ nemen ze alles mee. Dus ook je halfvolle fruit shake. Het heeft me 2 halve fruit shakes gekost om daar achter te komen.

Op hoop van zegen hebben we de tour van zondag naar maandag verplaatst aangezien we dinsdag weer naar Kuala Lumpur zouden vertrekken. Heel veel slechter kon het weer immers niet worden. Toen we maandag wakker werden was het weer helaas nog slechter dan de dag er voor en bereidde we ons voor op een dag vol regen, wind en onweer.. op een tropisch resort.

Maar wonder boven wonder klaarde het weer steeds meer op en toen we een uurtje bij het resort waren was het schitterend weer! En als je zon, een blauwe zee, parelwit strand en huisjes in de zee hebt op een tropisch eiland heb je een prima dag! Het is echt onwerkelijk mooi!