Samoa is een tropisch paradijs ver van Nederland. De meeste kennen het alleen uit de film of van Google Images. Het is het land van Vaiana, tussen Hawaï en Nieuw-Zeeland in. Om in Samoa te komen, ben je minimaal 3 dagen onderweg, vliegtickets zijn behoorlijk prijzig en je hoort eigenlijk nooit iemand over Samoa. Laat staan over Samoa met kinderen.

Toch kan je prima naar Samoa reizen met het gezien. Zo reisde Masja met naar gezin naar Samoa en deelt ze graag haar ervaringen!

Zo reis je naar Samoa met kinderen

Net voor de coronacrisis hadden wij het geluk om als gezin een langere reis te kunnen maken. Op deze reis leek het ons heerlijk om een écht tropisch eiland aan te doen. Denk aan Fiji, de Malediven of de Seychellen. Iets met witte stranden, een mooi groen binnenland en het liefst niet te veel toeristen. Een interessante cultuur en, last but not least, niet al te duur, is ook fijn

Na veel zoeken leek Samoa een goede keuze. Het lag tussen de bestemming die we net hadden aangedaan, Hawaii, en onze volgende bestemming, Nieuw-Zeeland. Met Fiji Airways (klinkt goed hè?) ben je er in vijf uur. Een huurauto en een hotel erbij; ready to go!

Op verkenning op Upolu

En dan zijn we er. Onze medereizigers worden uitbundig onthaald door familie en vrienden, gekleed in lokale kleding. Wij zoeken onze bagage en de huurauto op. We gaan eerst dit eiland, Upolu, verkennen.

Wat valt op? Bananen aan de bomen, fruitkraampjes aan de kant van de weg, weinig verkeer, slechte wegen. Varkens lopen los rond. Vriendelijke mensen die je continu groeten. Uiteraard zijn we ook bij To Sua Ocean Trench geweest. Een van de bekendste bezienswaardigheden van Samoa.

Wij begrijpen wel waarom Vaiana mede op dit eiland is geïnspireerd.

Overnachten in de fales

En dan ons “hotel”. Dat blijkt een hutje te zijn op palen, doeken fungeren als muren. In deze verblijven, de fales, wonen de meeste Samoanen. Overdag rollen ze de muren op en is het een open verblijf met een dak. In onze beach fale liggen twee matrasjes met een lakentje. Twintig meter van de zee. Die nacht slaap ik als een roosje. Geen podcast nodig met “nature sounds”.

De volgende dag vraag ik me af waar ik mijn iPhone moet opladen. Bij het ontbijt (sneetje bananenbrood, wat fruit en oploskoffie) zie ik verbaasd op een tafeltje ongeveer vijftien iPhones liggen, inclusief de nieuwste modellen. Een Nieuw-Zeelander stelt me gerust; er wordt hier niet gestolen. Stelen is voor de meeste Samoanen een grote schande; je neemt niets wat niet van jou is. Gerustgesteld plug ik mijn telefoon in.

We genieten van het ontdekken van de prachtige natuur en de lieve mensen zonder enige haast. Onderweg geniet je van vers kokoswater, ’s avonds een door de familie gemaakte maaltijd van rijst, wijnbladeren en vis. Verder wat snorkelen, wat golfsurfen met de zoon van de familie, lachen om het biggetje wat iedereen laat schrikken door in de tenen te bijten. Maar ook ’s avonds een biertje met het Samoaanse rugbyteam, dat toevallig daar verblijft voor de Rugby World Cup.

Op naar Savaii

Na deze heerlijke tijd gaan we naar het tweede grote eiland van Samoa: Savaii. Met de veerboot ben je er in een dik uur. Dit eiland is (nog) rustiger, toeristen kom je weinig tegen. Hier verblijven we in een wat meer westers hotel, lekker om weer warm te kunnen douchen en in een écht bed te slapen.

Je kunt prima naar Samoa met kinderen. Dat blijkt wel als de kinderen genieten van het zwembad en wij onze ogen uit kijken wanneer de president met zijn ministers een avond komt eten en feesten. Prachtige rokken van zowel de mannen als vrouwen, traditionele tatoeages en Samoaanse muziek. We ervaren de sterke familiare band tussen de bewoners, ze kennen elkaar allemaal, al is het via via. Ze voelen een sterke verbondenheid, die wij als Nederlanders nog wel eens missen. De hele familie slaapt in één fale, de overledenen krijgen een begraafplaats voor het huis. Een eigen fale voor hen die zijn ontvallen.

Te snel is het tijd om door te gaan naar onze volgende bestemming. We hebben zin in Nieuw-Zeeland, maar wat gaan we deze prachtige bestemming, met hun prachtige bevolking, missen.